Antara 'Ubah' dan ' Transformasi'

Sejak daripada perlantikan Tan Sri Muhyiddin Yassin sebagai Timbalan Perdana Menteri dan memegang portfolio Menteri Pelajaran, saya sudah rasa 'pelik' kerana beliau tidak diberikan dengan jawatan kementerian yang lebih 'kanan'. Kebiasaannya seorang TPM akan memegang jawatan yang lebih utama , mungkin samada sebagi Menteri Kewangan, Menteri Pertahanan ataupun Menteri Dalam Negeri. Namun tidak mengapa, kerana pastinya Datuk Seri Najib ada perancangan beliau tersendiri dan beliau ada hak untuk menentukan percaturan kabinet beliau.

Dan akhbar Utusan Malaysia pada 9 April 2011 melaporkan di bawah tajuk 'Manifesto Pembangkang Bahaya'.

"Tan Sri Muhyiddin Yassin mengingatkan rakyat Sarawak tentang bahaya slogan manifesto 'Jom ubah Sarawak' yang diuar-uarkan pakatan pembangkang kerana ia tidak memberi sebarang jaminan bahawa perubahan itu mampu menjanjikan kebaikan.

Sedangkan, kata beliau, Barisan Nasional (BN) tidak pernah menyebut perkataan 'ubah' yang sebenarnya sudah lapuk di mata rakyat.

Sebaliknya, perkataan terkini yang digunakan kerajaan adalah transformasi yang membuktikan banyak pencapaian dari segi kemakmuran dan kestabilan dikecapi rakyat masa ini."

Jika laporan Utusan Malaysia ini tepat, maka status beliau beliau Menteri Pendidikan amat diragui. Izinkan saya bertanya kepada YAB Tan Sri, apakah perbezaan kedua perkataan ini?

Kalau dirujuk kepada Kamus Dewan terbitan DBP, perkataan 'transformasi' bermaksud 'perubahan rupa, bentuk, sifat dll'. Perkataan 'transformasi' ini sendiri merupakan satu kata nama pinjaman daripada bahasa Inggeris yang berasal pula daripada bahasa Perancis dan bahasa Latin klasik.

Adakah beliau ingin memberikan petunjuk bahawa penggunaan kata nama pinjaman lebih 'maju', moden dan bergaya? Atau beliau tidak tahu bahawa kedua perkataan ini sama maksudnya? Atau adakah beliau cuba memperlekehkan rakyat Sarawak seolah-olah mereka tidak mahir berbahasa Melayu?

Bagi saya apa yang paling mengecewakan ialah apabila seorang Menteri Pendidikan gagal menjadi contoh yang baik dan secara tanpa disedari memberikan petunjuk yang songsang kepada rakyat, lebih-lebih lagi kepada kami golongan pelajar dan anak muda. Cuba kita lihat nasib bahasa kebangsaan yang kini menjadi nyawa-nyawa ikan - siapa yang akan menyelamatkan?

Tiada salahnya kita memperbanyak kata nama pinjaman sebagai tanda bahasa kita bahasa yang terbuka kepada perkembangan dan ilmu semasa pada era globalisasi ini. Namun apa yang merbahaya ialah apabila isyarat 'apa yang bunyi Barat lebih hebat' ditunjukkan, ini ialah satu kegagalan sebagai seorang pemimpin. Kita mesti menjadi satu bangsa yang yakin dengan kebolehan sendiri dan mampu membawa perubahan per se.

Dan bukanlah slogan per se yang akan menentukan kemakmuran dan pencapaian negara, namun aqidah kita sebagai seorang Muslim Allah lah yang mengurniakan kejayaan kepada kita berbekalan usaha gigih dan kepimpinan yang matang, cekap dan amanah.

Mungkin Tan Sri Muhyiddin perlu menyelak kembali lembaran kamus dewan, atau kalau ada masa terluang lebih lagi boleh menelaah kembali Tatabahasa Dewan karangan Nik Safiah!